Wat een verschrikkelijke week vorige week. Toch heeft een deel ervan vruchten afgeworpen. Aangezien de 2 oudste totaal geen zin hadden om ook maar iets aan school te doen gingen we ondertussen achterlopen. Het was ook niet voor het eerst dat ze geen zin hadden. Al vanaf dat het winter is (en de klok is verzet) gaat alles bijna achteruit. Zo langzaam dat ze zijn en zo geen zin dat ze  hebben ergens in. Zelfs niet om voor de tv te hangen!

Maar na een aantal keer geen schoolwerk willen maken is het nu toch echt wel nodig. We hebben al een ritme in de dag dus ze weten ook wat er gaat gebeuren. Maar aansporen voor werkjes lukt me niet.

Nu had ik al een beloningssysteem ingevoerd. Maar zelfs dat haalde weinig uit. Als ze 1 dag goede inzet tonen en hun werk maken krijgen ze een sticker. Na 4 stickers krijgen ze een grote sticker. Dan mogen ze op de Nintendo Switch. Als ze vier grote stickers hebben kunnen ze die weer wisselen tegen een Switch spelletje. Dit klinkt best leuk en ze hebben het zelf bedacht. Maar zoals ik al zei, dit werkt niet. Ja voor onze middelste.

Sinds vorige week heb ik het net weer anders. Hun werk is hoe dan ook af op vrijdag. Zo niet, dan mogen ze dit vrijdag doen. Terwijl de ander dus lekker een spelletje speelt. Nou dat was dus een slechte dag! Haha. Terwijl er 2 achter de Nintendo zaten, zaten er ook 2 aan tafel met een chagrijnig gezicht... En het was niet dat het om 15 uur oké is als het niet af was. Het werk moest af. 

Onze oudste had denk ik nog niet echt het besef dat ik het echt zou doen. Onze 2e zoon snapte de boodschap. Die ging als een speer aan het werk zodat hij nog enigszins   klaar was met school. En het waren echt niet allemaal saaie dingen hoor. Zeker niet! Maar omdat hij toch het werk af had mocht hij een half uurtje op de tablet of laptop. Maar geen Switch. 

Onze oudste zat er nog. Zelfs na het eten ging hij verder. Het was immers nog niet af. Hij begon het niet meer leuk te vinden toen de andere naar bed gingen en hij niet. Waarschijnlijk dacht hij eerst dat hij mocht opblijven, maar helaas. Opblijven MET je schoolwerk is toch echt iets heel anders. Toen hij doorhad dat dit nog eens een lange avond kon worden had hij, binnen no time, alles af. Helaas was zijn computertijd al voorbij. Aangezien er geen tijd meer voor was. 

Deze week telde die regel nog steeds. Hij is niet van toepassing op onze middelste zoon. Die maakt altijd alles wel. Onze tweede zoon heeft deze week ook super inzet getoond, maar de oudste... Die denkt er nog steeds heel anders over. Ik ben benieuwd of het vanavond weer nachtwerk word. Of dat hij het nu wel begrepen heeft.