Dat is echt iets wat we geregeld horen. Hoe zielig het is dat wij altijd maar thuis zijn. 

De jongens zaten op Multi Move. Dit hebben ze ruim een jaar gedaan omdat wij o.a. hier geen speeltuin hebben en de jongens toch moeten kunnen uitleven. Nu merkten we wel al verschil tussen de Belgische opvoeding en onze opvoeding. Maar het verbaasde de leerkracht van de Multi Move nog meer dat mijn jongens zo sociaal en behulpzaam zijn. "Want ze komen immers niet in contact met andere kinderen vanwege het THUISonderwijs". Ik kop dit dan ook vaak in met de mededeling dat ik ze opsluit in de kelder. Ze dus eigenlijk nauwelijks zonlicht zien. 

Ik blijf dit maar zo bizar vinden. Thuisonderwijs betekend niet perse dat je dus schooltje thuis speelt! Sommige gezinnen zijn juist minder thuis dan het schoolgaand kind. Sommige ouders zien, met hun kind, de gehele wereld. Leren op die manier over cultuur, geloof en het land. En zeg nu zelf, wat is er niet leuker dan het te ervaren? Maar er zijn ook ouders die eigenlijk gedwongen worden thuisonderwijs te geven. Dit omdat hun kind een "label" heeft. Er geen geschikte plek is, al dan niet dicht bij huis. Of, zoals eigenlijk deels bij ons het geval was, dat mijn oudste enorm gepest werd. 

En nu weet ik dat er gelijk ouders zijn die opspringen en zeggen dat je kind dan "harder" moet worden of "weerbaarder". Maar dan vraag ik me altijd als eerst af; Ben je zelf wel eens gepest? Zo ja, dan was je zelf dus duidelijk ook niet weerbaar of hard genoeg? Of telde dit dan weer niet voor jou en was er bij jou "echt geen reden" dat je gepest werd? (uhhuh)

Ten tweede vraag ik me af of we wellicht moeten kijken of we kinderen niet zo gemeen kunnen opvoeden. Niet als prinsen en prinsessen en ook niet als egoïsten. Waar we voorheen in Nederland woonde was dit echt een te groot probleem. Geen een kind deed iets, volgens de  moeders, maar pesten was hoog aanwezig. Zelfs door de ouders en de juffen!

En ja ik durf absoluut te zeggen dat mijn kinderen geen lieverdjes zijn. Ze halen zeker ook kattenkwaad uit. Gelukkig niet vaak, maar ze kunnen het wel. Zeker als een anders iets doet, wat in hun ogen, oneerlijk zou zijn. Maar ik doe wel heel hard mijn best om ze zo sociaal mogelijk op te voeden. Te leren dat ze andere moeten helpen en niet moeten oordelen omdat iemand anders zou zijn of doen. Dat we soms extra begrip moeten opbrengen en iets meer geduld dan we zouden willen. 

 

Maar ik dwaal af. Wij zijn inderdaad wel een gezin dat meer thuis is dan dat ik zou willen. Zeker wat onderwijs betreft. We wisten dat dit zou gebeuren in het begin. Nu wisten we niet precies hoe lang dat "begin" zou duren. We huren dit huis voor 3 jaar minimaal maar we hadden in de planning om al na een jaar weg te gaan. Een eigen woning te zoeken. Helaas is het heel anders gelopen. We moeten toch onze 3 jaar uitzitten en kunnen dan pas verder kijken. We sparen nu dus hard om hier alsnog weg te kunnen. Pas als we een eigen huis hebben kunnen we verder kijken voor een 2e auto. Iets wat in België wel handig is. Veel ligt ver uit uit elkaar en is lopend niet te doen. 

Wij zitten dus veel thuis. In de weekenden zoeken we vaak de leuke en leerzame dingen op. We zijn dus zelden thuis in de weekenden en de jongens vinden het geweldig. We zijn laatst naar een kasteel geweest of een stenenmuseum. De oudste 3 zijn zelfs naar een Not Back To School Party geweest. 

Het is jammer dat we dat niet door de week kunnen doen, maar ik denk niet dat ze er minder van worden als we dit in de weekenden doen. Wat we wel doen door de weeks is visite ontvangen. Afgelopen week hadden we nog een knutselmiddag met een ander Thuisonderwijs gezin. Ze wonen iets verderop en daar spreken we geregeld mee af. Maar ook andere gezinnen die (wel) vervoer hebben komen langs. En als het hier dichtbij is lopen we ook even bij hun langs als het kan. Ook komen opa en oma geregeld op visite. Of ooms en tantes. Dus nee, ik denk niet dat mijn kinderen in een sociaal isolement zitten. Ze kunnen goed verwoorden wat ze willen of wat ze vinden. Ze kunnen samen overleggen en afspraken maken. Iets waar sommige kinderen op school nog grote moeite mee hebben!