niks doen is ook iets doen

Wat een week weer (haha volgens mij zeg ik dat altijd).

Hebben jullie ook zo'n last gehad van de storm? Hier wel! Gelukkig geen schade, dat was bij de vorige storm wel anders. Maar dit keer niks. Maar de wind loeide echt om het huis heen. Natuurlijk hadden we net de kamers van de jongens veranderd. En de wind sloeg daar natuurlijk het hardst op. Elke 3 seconden riep er wel weer eentje dat hij niet kon slapen van de wind, de regen of de hagel. En als dat nog niet erg genoeg was kwamen er ook steeds gekkere geluiden bij die ze hoorden door de wind. En echt, het waren vreemde geluiden die niet te voorspellen of te raden waren. En natuurlijk als je alles rustig hebt, komt er onweer. 

Het gevolg was natuurlijk vreselijke ochtenden of eigenlijk dagen. Niet vooruit te krijgen. Heel de planning weer door de war (en die heb ik niet eens :P ).

Dus deze week moest het anders. Even niks verplicht doen maar gewoon wat voorbij komt. Bij ons en volgens mij ook bij anderen, is gebleken dat dit soms ook een prima manier kan zijn om toch te leren. Natuurlijk leren kinderen door spelen. Hier hebben we ook wat meer aandacht aan besteedt. Het overleggen en vragen van dingen aan elkaar. Feedback geven op wat je ziet of wat de ander doet. Ik merk dat het de jongens toch weer dichter bij elkaar brengt. Ze hebben elke ochtend (rustig) gespeeld met elkaar. Hier en daar natuurlijk nog wel afpakken en boos doen, maar dat werd dan goed opgelost!

Een van de dingen die ze wel moesten doen van mij is meehelpen de studie opruimen. Ik had afgelopen weekend bedacht dat ik toch meer schoolspullen/ materiaal in de huiskamer wil. Daar zitten we immers erg vaak. Het is lichter, warmer (of koeler) en de kleinere kunnen ook spelen zonder elke keer heen en weer te lopen). Dit kostte me wel even wat versjouw werk, maar ik had genoeg hulp. Ook hebben we nu de zandtafel (watertafel/ rijsttafel / eender welke) in de huiskamer staan maar goed. 

Tijdens het opruimen en inruimen van de kasten kwam Fabian een boek tegen waar een houten paard op stond. Een mini paardje dat wel, want op de voorkant stonden piramides. Nu wilde hij "de link" wel eens weten tussen die twee. Dus wij bekeken waar dat paard dan in het boek staat. Natuurlijk is dit het Paard van Troje. Hier hebben we het nooit over gehad nog dus was dit compleet nieuw. En hier betekend " nieuw"  net zoiets als interessant. :P We hebben dus samen het verhaal gelezen van hoe het zou zijn gegaan. In het verhaal werden onder andere ook Achilles aangehaald samen met nog wat namen. Deze moesten natuurlijk ook allemaal opgezocht worden. Want als ze hier eenmaal info slurpen dan willen ze echt alles opslurpen en stoppen ze niet halverwege. 

Erna werd meteen van Lego, Duplo, K'nex en elk ander materiaal dat ze konden vinden dit paard nagemaakt. Idem voor het kasteel. Hele slagvelden werden nagespeeld. Griekse Goden vlogen om de oren. Geweldig om te zien!

En dit was nog maar 1 dag! Over de andere dagen kan ik zo nog meer vertellen. Zeker als dan de kinderen zeggen tegen hun vader, als die thuiskomt, dat ze niks hebben gedaan vandaag. "Een beetje gespeeld" is dan de reactie. 

 

I LOVE IT!