En toen gingen we ineens aan de andere kant van " het land"  wonen. Dit was absoluut even wennen. Totaal andere cultuur heerste daar. Is natuurlijk een kwestie van wennen, maar toch. We hoopten dat we daar onze kinderen thuisonderwijs konden geven. Helaas ging dit niet lukken en was onze oudste zoon verplicht naar school te gaan.

Dus dan zoek je de allerbeste school die er is in de buurt. Ik heb zelf geen auto tot mijn beschikking dus het kon niet al te ver weg. 

We hadden een leuke hoekwoning. Helemaal up to date met nieuwe snufjes. Dan bedoel ik eigenlijk dat er vloerverwarming in zat en er was zonne- energie. Dit scheelde natuurlijk aanzienlijk in kosten. 

We zijn er in december gaan wonen. een lekkere koude periode. Alles was saai en chagrijnig. De school waar onze oudste nu heen ging had geen continue rooster. Dit betekende voor mij dat ik van 2x per dag heen en weer lopen ineens naar 4x ging. Dit was niet echt wat ik wilde aangezien de dagen dan echt lang zijn. Maar ja, weinig keus dus hoppa 2x per dag iedereen in de jassen en schoenen en gaaaaaaaannnnn……..

Maar al snel had ik het er gezien. We hadden een speeltuintje voor de deur wat natuurlijk ideaal was. En als we een stukje gingen wandelen hadden we zo nog 3 andere speeltuintjes om te spelen. Maar voor mij was dit het niet. Ik had een ander beeld van mijn leven in dat huis. Een huis die uiteindelijk toch niet zo aan onze eisen voldeed. Een huis waarbij de vorige eigenaar nog geregeld voorbij kwam om de post te halen (en te kijken wat wij allemaal deden daar) . Buren die zich best bemoeide met ons en de kinderen en elke keer vertelden hoe geweldig de vorige waren. Hoe goed die, de oudjes, elke keer hielpen en dat wij dat niet deden. 

Alles bij elkaar niet onze plek. Ik wilde daar weg. En wel snel! 

Ondertussen had ik wat mensen leren kennen die in België waren gaan wonen. Aangezien wij ook uit het schoolsysteem wilde stappen was dit een best goede optie, vond ik. Helaas was het ook alleen ik, want mijn man zag het er niet echt in. Helaas. 

Tot op een moment, mijn zoon aangaf dat het niet langer ging. Toen gaf hij ook groen licht om verder te kijken. Een van die kennissen gingen verhuizen uit hun huurhuis. Dus dat was een uitgelezen kans voor ons! We zijn direct vertrokken om te gaan kijken en een week later om te tekenen. Het was een mega gok en een enorme sprong in het diepe. Maar we zouden er 1000% voor gaan!

En toen waren we ineens eigenaar van een huurhuis en een koophuis. Dus als een gek het koophuis weer op orde maken. Inpakken hoefde bijna niet aangezien we er nog geen 6 mnd. woonden. We hadden de helft nog niet eens uitgepakt (hoe erg). 

Zelf ging ik, ondertussen 30 wkn. zwanger van mijn 5e zoon, al in België wonen met de jongens. Mijn man bleef in Nederland.