En dan bedoel ik niet een persoon die Storm heet of zo. Die mag met alle liefde langskomen! Nee, ik doelde eerder op vannacht.

Het heeft behoorlijk wat gestormd hier. Flinke herrie op de schuine ramen door regen en wind. Aangezien ons huurkrot niet "winddicht" is beweegt ook nog eens alles in huis en is het er niet warm te krijgen.  Het gevolg was gisteravond al te merken. Kinderen die om de beurt naar beneden kwamen om te vertellen dat ze niet konden slapen. Dat het koud was, dat het te donker was en de deur bewoog. Nou gezellig avondje zullen we maar zeggen. 

De nacht ging niet veel beter. Voor we het wisten lag het bed vol met jongens en konden we zelf niet meer slapen. Ik heb overwogen om in het bed van een van de jongens te gaan slapen. Maar mijn gewicht, plus zwangere buik, hielden dat tegen. Dan toch maar blijven liggen op een randje, in een verwrongen houding.

En het leukste moest nog komen! Het opstaan. Allereerst kwam iedereen een uur later uit bed dan normaal. Op zich wel fijn wetende dat ze slecht hebben geslapen, maar ze zijn ook nog eens niet vooruit te branden!

En hoe erg ook, ze hebben toch echt gewoon les. Natuurlijk gaat alles dan iets minder vlot. Daar had ik wel rekening mee gehouden, maar dat alles zo langzaam ging wist ik ook niet.

Zo erg had de oudste het dat hij gewoon halverwege opgaf. Met een chagrijnig hoofd zat hij te kijken naar een som die hij gister nog met 2 vingers in z,n neus kon doen. De 2e had moeite met lezen. Geen enkel woord kwam er normaal uit zoals het gelezen moest worden. Toen onze 3e ook nog begon met zuchten en kreunen had ik er genoeg van. 

Dat is dan wel weer een voordeel van thuisonderwijs. Dan doen we vandaag gewoon even wat minder en morgen pakken we het weer op. Nu de rest van de dag nog doorkomen, want hier regent het al de gehele ochtend. En ben zelf toch ook wel erg moe.