Onze positieve motto. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.

We hebben echt flink zitten balen van de woning die niet doorging. Op zich hadden we nu ook wel het besef dat het project iets te enthousiast zou zijn geweest. We hadden natuurlijk wel plannen gemaakt over hoe alles te financieren en een planning gemaakt wanneer we wat zouden "verbouwen". We wilde graag dat de kamers van de kinderen als eerste af zouden zijn. Die zaten immers al het langst te wachten op een eigen stekkie. Wij zouden het dan wel doen met wat we hadden. Maar in dit huis zouden we ook elke keer weer kleine tegenslagen gaan tegenkomen. En dat was iets wat ons ook weer zorgen baarde. Ondanks dat ik wel fulltime thuis ben betekend dat niet dat ik ook maar de gehele dag kan klussen!

Het gesprek met de hypotheek adviseur liep voorspoedig. We kregen een lijstje mee met wat we zouden moeten aflossen. Nu was het niet alleen aflossen, we moesten ook wat dingen gaan opvragen voor een toekomstige hypotheek. We zijn hier vrij snel mee aan de slag gegaan. De formulieren aanvragen kostte natuurlijk weer geld. Op zich niet zo heel erg, maar bij elkaar weer een paar honderd euro! Ook zouden er problemen zijn bij mijn man "met goederen uit Nederland". Dus BKR opgevraagd. Een paar rekeningen die we nog hadden in Nederland hebben we afgesloten. Er stond nog een krediet op (niet open). Wellicht was dit dan een probleem. Dus hoppa, wij weer alles regelen om die rekening en het krediet af te sluiten. Zo ging het met een paar andere zaken ook. Zelfs de GSM hebben we helemaal nagekeken omdat je tegenwoordig een toestel "op afbetaling"hebt. 

Het leek alsof we alles geregeld hadden en we waren "aan het wachten" tot er een nieuw huis voorbij kwam. Dit duurde helaas wel weer lang. Een paar mooie huizen gezien met best wat grond. Nadeel was dan weer dat er geen winkels of speeltuin o.i.d. was. En dan zitten we eigenlijk niet beter. Nu heb ik geen vervoer om met de jongens op pad te gaan behalve de benenwagen. Het is dus ook een eis van ons lijstje. 

Een jaar ging voorbij en we vonden toch niet meer echt een "wauw" plekje zoals de eerste woning. Balen maar ach... Ons stekkie komt dan nog wel!