We hebben al een aardig reisje achter de boeg wat betreft huizen kijken en kopen. 

In Nederland woonden we in een rijtjes huis. De tuin was een zeer net formaat. De jongens konden er prima spelen. Er was een zandbakje en een kleine moestuin- achtig iets. We hadden er 2 appel en 2 perenbomen in gezet. Daar hebben we menig lekker appeltaartje van gemaakt.

Toen we in het huis gingen wonen werkten we allebei. We konden ons het dus ook veroorloven. Maar na de komst van onze eerste zoon veranderde er heel veel. Ik zou minder gaan werken in de winkel en zo hoefde onze zoon maar 2 dagen opvang te hebben. Helaas ging dat niet door. Het werk, waar ik al 4jr werkte en al 4jr voor klaarstond, wijzigde ineens ons afgesproken contract. Met 20 weken zwangerschap hadden we afgesproken dat ik vaste dagen zou gaan werken. Iets wat maar 2 andere collega's deden. De rest werkte gewoon naar het rooster. De opvang kon helaas niet flexibel en zelf vond ik dit ook wel fijn i.v.m zijn komende afspraken bij de dokter of het CB. 

Met 30 weken zwangerschap belde ik in de avond de verloskundige omdat ik kramperige pijn had en zelfs bloedverlies.  Na een doorverwijzing naar het ziekenhuis en de controles daar, bleek dat mijn weeën al begonnen waren. De tijd die we tegemoet gingen was onzeker. In eerste instantie leken de medicijnen te werken, maar na 2 dagen begon alles weer opnieuw. 

Ik was nog niet in mijn verlof periode dus heb gelijk mijn werk gebeld. Ze vonden het rot maar ik was echt nog wel nodig voor ze. Ik denk dat het daar al fout ging. 'Ze' begrepen niet echt wat wij meemaakten. Uiteindelijk moest een arts vertellen dat ik volledige bedrust had. 

Om een lang verhaal kort(er) te maken, ik kwam niet meer terug werken. Ik heb nog een paar keer contact gezocht met het werk, maar ze lieten makkelijk afweten. Pas na de bevalling hoorde ik wat van hun kant. Een kaartje met alle namen van collega's en een briefje dat ze me op kantoor verwachtten. Helaas ging herstel van de bevalling (inleiding met van alles en nog wat) ook niet zo vlot. Toen er eenmaal mogelijkheid was om lang te gaan, kreeg ik de mededeling dat ze mij die dagen niet meer konden gebruiken. Ik kon weer terug naar wisseldiensten overdag of wisseldiensten met avonden. Er zat niks tussenin. Ik wilde nog wisseldiensten overdag proberen, maar helaas gooide m'n zoontje roet in het eten. Hij werd ziek. Heel ziek. Daar gingen 2 weken vakantie alweer. 

Na terugkomst hiervan begon het gepest op de werkvloer. Mijn opvang (een meest super collega en vriendin)  was niet goed, mijn zoontje zou verwent worden, borstvoeding was niet nodig dus kolven werd me lastig gemaakt. Allemaal onzin bij elkaar.

Mijn week op het werk leken er wel 10 en ik voelde me enorm rot. Deed ik alles wel goed dan als andere zoveel meningen hadden...

Dat weekend besloten om te stoppen met werken. Maandag op mijn werk heb ik dat aan mijn leidinggevende gemeld. Totaal geen probleem en de papieren lagen klaar. Ik hoefde alleen maar te tekenen en kon zelfs, als ik wilde, direct weg. 

And so i did!  Direct door naar de oppas/ vriendin en daar nog eens een potje zitten janken. Dit was allemaal vooropgezet. Vreselijk vond ik het. 

In ieder geval ben ik toen gaan werken als gastouder. Ik had mijn diploma verpleegkunde en leerkracht basisonderwijs op zak, dus moest dat prima lukken. Binnen no time zat ik vol met flexibele gastkindjes. Mijn zoontje vond het geweldig al die vriendjes om hem heen die elke dag kwamen spelen. En ik vond het geweldig zoveel kinderen om me heen te hebben en op deze manier er ook te kunnen zijn voor mijn zoontje. 

Maar na enkele jaren, we zaten al op de bodem van ons spaarpotje, was het echt op. We gingen kijken naar goedkoper wonen. Helaas lukte dat niet in de stad waar we zaten....